Η περιοχή του Μαγγανιακού κατοικήθηκε από τα πολύ παλιά χρόνια, αφού πρόκειται για περιοχή όμορφη, με πλούσια βλάστηση, ήπιο κλίμα και άφθονες τρεχούμενες πηγές, όπως η βρύση του χωριού, οι Δάφνες, η Ρακίτσα, το Ανδρομονάστηρο, η Κουρταρόβρυση, ο Κανελλάκης και άλλες. Η κατοίκηση της περιοχής από τα παλιά χρόνια αποδεικνύεται περισσότερο από τα σωζόμενα ίχνη οικισμών, εκκλησιών, νερόμυλων, πύργου, κάστρου, και άλλων ερειπίων.
Από το 3000 μέχρι το 2000 π.Χ., τα προελληνικά δηλαδή χρόνια, η Μεσσηνία γενικά κατοικήθηκε από τους Προέλληνες. Από την περιοχή της Πυλίας (ακρωτήρι Κορυφάσιο) μέχρι την περιοχή Ιθώμης-Μελιγαλά-Δωρίου (περιοχή Μάλθης), εμφανίζονται εγκατεστημένοι Προέλληνες, Πελασγοί, Λέλεγες και Μινύες, οι οποίοι ανέπτυξαν αξιόλογο πολιτισμό.
Η παρουσία των Προελλήνων βεβαιώνεται, εκτός των άλλων, και από τα διάφορα σωζόμενα τοπωνύμια και ονόματα, όπως «Ταύγετος», «Πάμισος», «πλίνθος», «μάραθον», «ίανθος», «κισσός» και άλλα, αλλόγλωσσα βέβαια στοιχεία καθώς οι Προέλληνες δε μιλούσαν ελληνικά, τα οποία και ενσωματώθηκαν στην ελληνική γλώσσα και σήμερα συναποτελούν το γλωσσικό μας θησαυρό.
Τα φυλετικά γνωρίσματα των Προελλήνων, σύμφωνα με τους ανθρωπολόγους, ήταν ίδια με αυτά των κατοίκων της δυτικής Μ. Ασίας και της Κρήτης. Ήταν δηλαδή μελαχρινοί, μετρίου αναστήματος και βραχυκέφαλοι (στρογγυλοκέφαλοι). Δεν αποκλείεται να ανήκαν στην ίδια ινδοευρωπαϊκή φυλή με τους Έλληνες.